Allereerst een gelukkig 2021 gewenst! Wat een bijzonder jaar is 2020 geweest. Met het gezinshuis hebben we op oudjaarsavond teruggekeken op 2020 en wensen uitgesproken voor 2021. Best ingewikkeld. Want hoe onzeker is het leven soms wanneer je niet bij je eigen ouders kan wonen en in een ‘vreemd’ gezin terugkijkt op een ingewikkeld jaar. Maar ook hoe ingewikkeld is het wanneer je terugkijkt op een jaar waarin je je eigen ouders zoveel hebt moeten delen met kinderen die niet je eigen broertjes of zusjes zijn.
Hoewel we in het gezinshuis nog geen besmetting hebben gehad, was het ook door covid-19 best een ingewikkeld jaar. Allereerst natuurlijk de lockdown in maart en ook straks, na de kerstvakantie, blijven er kinderen thuis.
In de vorige nieuwsupdate stonden we aan het begin van de zomervakantie. We hebben met elkaar een heerlijke vakantie gehad. We hebben genoten van onze kampeervakantie in de Achterhoek. We hadden heel wat bekijks met zo’n grote groep. Twee weken, twee kampeerplekken naast elkaar gehuurd waarop drie kleine tweepersoonstenten stonden, een zespersoonstent en een grote partytent. De partytent gebruikten we als leefruimte. Daarin stond een biertafel met bankjes waaraan we zaten tijdens het eten of spelletjes werden gedaan. Doordat we best wat opvielen op het veldje hadden we genoeg gezellige aanloop bij de tent. Foto’s van de vakantie en andere foto’s staan hier: https://www.gezinshuislenthe.nl/fotos/.
In het gezinshuis zelf is het gelukkig over het algemeen best wel stabiel. Geen uitplaatsingen, geen nieuwe bewoners. Behalve in de veestapel, die is gegroeid. In december zijn er twee mini-shetlandpony’s komen ‘wonen’. Verder verwachten we begin dit jaar nog vier kippen. Er is een schema ontwikkeld waarin iedereen een rol heeft in de verzorging van deze beestjes, zowel de paardjes als de kippen. Doordat er op het gebied van de kinderen verder geen wisselingen zijn geweest, en we nu bijna een jaar met ons elven zijn, merken we dat het groepsgevoel toeneemt. We zijn steeds meer een gezin en steeds minder de groepsleiding die elke keer hun eigen kinderen meenemen naar hun werk.
En wat is die rol van de eigen kinderen groot! Misschien ook wel een rol die weleens wordt onderschat in gezinshuisland. Want wat leren de gezinshuiskinderen veel van de kracht van het gewone gezin, juist van onze eigen kinderen. Van het kibbelen, het ruzie maken, het weer goed maken, het voor elkaar opnemen, het verbonden voelen aan elkaar. Maar wat doet het ook pijn om gezonde familiebanden te zien in de wetenschap dat je het zelf niet hebt of hebt gehad en misschien wel nooit gaat krijgen.
De andere kant is dat we zien hoeveel het onze eigen kinderen kost. Het delen van de aandacht van papa en mama, altijd kinderen op de bank die niet jouw broertjes en zusjes zijn. Het is niet altijd leuk dat er altijd iemand is die iets van je wil of iets met je wil doen of van je nodig heeft.
En in dit hele proces waarin we nog steeds mogen groeien en leren van elkaar, zetten de kinderen die in ons gezinshuis wonen ook ‘gewoon’ mooie stappen. Vaak drie omhoog en weer twee naar beneden. En dat betekent groei, al gaat het vaak erg langzaam. En groei, daar doen we het voor!
Hoe ziet groei er dan uit? Gisteren zei een van de meiden die hier woont: ‘Hans, Alinda, mag ik jullie een knuffel geven? Ik ben zo blij dat jullie dit allemaal voor mij doen!’
Januari 2021
Gezinshuis Lenthe